توضیح

بررسی بازی Detroit: Become Human

بازیDetroit: Become Human در ژانر دلهره‌آور است که توسط کوانتیک دریم (Quantic Dream) توسعه یافته است. داستان بازی Detroit: Become Human پیرامون سه اندروید با نام‌های کارا، کانر و مارکوس است و زندگی آن‌ها را در شهر دیترویت شرح می‌دهد. این بازی در تاریخ ۲۵ می ۲۰۱۸ برای کنسول PS4 عرضه شد.

دیترویت موفق‌ترین و بهترین روایتی است که استودیو Quantic Dream تا به امروز خلق کرده است. داستان و شخصیت‌پردازی بازی استانداردهای جدیدی را برای این سبک از بازی‌ها خلق می‌کند که تا به امروز هیچ استودیو بازی‌سازی نتوانسته به آن نزدیک شود. دیترویت همانند فیلمی است که راوی تک‌تک صحنه‌های آن شما هستید. سر گذشت تک‌تک شخصیت‌های بازی در دست شماست و در طول مراحل بارها با این شخصیت‌ها می‌خندید، اشک می‌ریزید و می‌ترسید. دیترویت را می‌توان از لحاظ فضاسازی به ادامه معنوی هوی رین تشبیه کرد

داستان بازی Detroit: Become Human

داستان بازی Detroit: Become Human همان طور که از نامش مشخص است در شهر دیترویت و در سال ۲۰۳۸ روایت می‌شود. شهری که با ابداع و معرفی اندرویدها و ورود آن‌ها به زندگی روزمره انسان‌ها شکلی تازه به حیات خود داده است. اما این حیات تازه چالش‌هایی را به همراه خود دارد، اندرویدها به تدریج رفتارهایی از خود نشان می‌دهند چنانکه که موجوداتی زنده هستند، این موضوع منجر به رویدادهایی می‌شود که کنترل اندرویدها را از دسترس خارج می‌کند.

جمع بندی

بازی Detroit: Become Human ، بازی تناقض‌ها است. اقتباسی موردانتظار از روی دموی تحسین‌شده‌ی «کارا» است، اما ظرافت‌های قصه‌گویی آن را ندارد. روی بحث‌های هیجان‌انگیزی مثل ماهیت خودآگاهی هوش مصنوعی و انسانیت و انقلاب دست می‌گذارد، اما یا در پرداختشان سطحی ظاهر می‌شود یا به دامِ دادنِ پیام‌های شبه‌روشنفکرانه و پیش‌پاافتاده می‌افتد. نیت سازنده در ترقی بازیسازی قابل‌احترام است، اما نه تنها فرمول بازیسازی کوانتیک دریم از Heavy Rain تا حالا بدون نوآوری باقی مانده، بلکه وضعیت نویسندگی کیج هم بهتر نشده است. گستردگی روایت چندشاخه‌ی بازی هم با وجود جذاب بودن، جلوی روایت داستانی منسجم را گرفته است.