توضیحات

بررسی بازی Death Stranding

هسته اصلی بازی Death Stranding بر پایه راه رفتن است. ما باید محموله‌های مختلفی را که به عنوان ماموریت در اختیار ما قرار می‌گیرند به مقصد برسانیم. همان‌طور که اشاره کردیم بخش اعظم بازی به همین منوال ادامه پیدا می‌کند. هدف از این کار متحد کردن آمریکایی است که بر اثر حادثه‌ای به نام Death Stranding از هم پاشیده شده است و مردمانش در انزوا زندگی می‌کنند. البته نه فقط آمریکا بلکه کل جهان به این وضعیت دچار شده‌اند اما داستان Death Stranding در آمریکا رخ می‌دهد و هدف ما متحد کردن دوباره این کشور است. پس باید بسته و جعبه‌هایی که هر بار در ابعاد و وزن‌های مختلف در اختیارمان قرار می‌گیرد را به مقصد برسانیم. بازی در دنیای جهان باز رخ می‌دهد و ما باید مسیر‌هایی طولانی را تا رسیدن به مقصد راهپیمایی کنیم. اما این مسیر و این راه رفتن ساده و بی خطر نیست.

یکی از ویژگی‌های بازی Death Stranding نیز همین است. در واقع اساس لذت بازی به همین حمل بار است. موانع مختلفی در طول مسیر مانع حرکت ما خواهند شد که همین موانع نیز به سه بخش تقسیم می شود. در قدم اول موانع جغرافیایی است که باید طی شود. در قدم دوم انسان‌های جدایی طلب که به عنوان گروه Homo Demons در بازی شناخته می‌شوند و در گام سوم، سخت‌ترین و شاید ترسناک‌ترین دشمنان بازی، موجودات سیاه رنگ، BTها هستند. به این علت گفتم شاید ترسناک چون که این وحشت فقط در اوایل بازی حس می‌شود و رفته رفته ترس مواجهه با BTها کاهش پیدا می‌کند و این مورد به نوبه خود یک نکته منفی حساب می‌شود.

گیم‌پلی در بازی Death Stranding به سه بخش تقسیم می شود که بخش اعظم آن به راه رفتن و رساندن بسته‌هایی خاص از یک نقطه به نقطه دیگر سپری می شود. (یا همان کول‌بری). بخش دیگر آن که به نسبت پیاده‌روی کمتر است، اکشن بازی است و بخش سوم قابلیت‌های آنلاین بازی است که می‌توان گفت این بخش آخر جذابیت‌های بازی را دو چندان کرده است. شاید هدف اصلی کوجیما و تعریفش از سبک Strand همین بخش آنلاین و ارتباط بین مخاطبین بوده است.

جمع بندی

بازی چه از لحاظ فنی و چه از نظر بصری در بالاترین سطح کیفی خودش قرار دارد. استفاده از چهره بازیگران معروف در بازی کاری است که کوجیما به بهترین شکل از آن استفاده کرده است. تمامی نقاط بازی قابل دسترس است و هر منطقه ویژگی دیداری خاص خودش را دارد. انیمیشن‌های بازی بازیگران عالی است و توجه به کوچکترین جزییات در صورت و رفتار بازیگران در بازی بیداد می‌کند. چهره شخصیت‌های فرعی بازی نیز منصحر‌به‌‌فرد است و حتی روی یک NPC ساده کار شده است. هنر آقای «لودویگ فورسل» در آهنگسازی حس تنهایی ما را در این جهان دوچندان کرده است. آلبوم‌های مختلفی از آهنگ‌های گلچین شده از جمله آلبوم Low Roar در بازی وجود دارند که ما را در مسیر‌های طولانی همراهی می‌کنند.